حنانه نفس مامان و بابا

  امروز به مطلبی برخورد کردم که خیلی زیبا بود دلم نیومد تو وبلاگ دخترم قرار ندم مطمئنم تو هم روزی مثل  بابایی از خوندن نوشته های زیر آروم میشی و لذت می بری  ... گفتم: چقدر احساس تنهایی می‌كنم گفتی: فانی قریب .:: من كه نزدیكم (بقره/۱۸۶) ::. گفتم: تو همیشه نزدیكی؛ من دورم... كاش می‌شد بهت نزدیك شم گفتی: و اذكر ربك فی نفسك تضرعا و خیفة و دون الجهر من القول بالغدو و الأصال .:: هر صبح و عصر، پروردگارت رو پیش خودت، با خوف و تضرع، و با صدای آهسته یاد كن (اعراف/۲۰۵) ::. گفتم: این هم توفیق می‌خواهد! گفتی: ألا تحبون ان یغفرالله لكم .:: دوست ندارید خدا ببخشدتون؟! (نور/۲۲) ::. گفتم: معلومه كه دوست دار...

با سپاس و شکر خدای متعال... بعد از 9 ماه چشم انتظاری...در ساعت 15:30 دقیقه بعد ازظهر روز سه شنبه مورخ 07/06/1391 هجری شمسی برابر با 10 شوال 1433 هجری قمری و 28 آگوست 2012 میلادی در محل بیمارستان الغدیر تهران حنانه کوچولو چشم به جهان گشود.(نفس بابا خوش اومدی) با آمدنت همه خرسند و خوشحال شدیم.به همه لقب جدید دادی.پدر.مادر.بابا بزرگ.مادر بزرگ.عمو.دایی.عمه.خاله و ..... خداجون صد هزار مرتبه شکرت به خاطر سلامتی مامان لیلا و حنانه کوچولو

دختر گلم دوستت دارم